Co naprawdę PO pokaże Europie?

- Że Polska jest w stanie zmarnować każde pieniądze, budując najdroższe na świecie autostrady, linie kolejowe, stadiony, mieszkania. I nie mogąc tej budowy na czas skończyć.

- Że poziom korupcji, biurokratycznej paranoi, lekceważenia prawa, w tym podpisanych umów, podsłuchiwania i inwigilowania wszystkich i wszystkiego sięgnął już poziomu kacykarskich reżimów środkowoamerykańskich. A nawet je przewyższył.

Podobnie jak struktura i metodologia sprawowania władzy oraz "uprawiania" demokracji.

- Że już wkrótce OLAF (unijne CBA), o ile stopień jego obezwładnienia przez FSB nie osiągnął bondarykowego poziomu, badając wykorzystanie funduszy europejskich w Polsce dostarczy wszystkim, postronnym obserwatorom nielichej uciechy.

- Że przyzwoity poziom wykształcenia polskich pracowników kończy się w zasadzie na szczeblu średniego nadzoru, i stale się pogarsza.

- Że jedyne, co mogłoby być dla zagranicy z ekonomicznego punktu widzenia atrakcyjne, czyli szybko rosnąca konsumpcja wewnętrzna, już wkrótce runie pod ciężarem długów i budżetowych restrykcji.

Tak, urzędnicy rządowi będą w związku z tym mogli zachwalać Polskę, jako "zieloną" (to od sałaty) wyspę i wspaniałe miejsce dla inwestycji.

Dla gangsterów.

Zresztą, może i nie będą, bo nie wiem czy zechcą się tym zachęcaniem inwestorów narazić Angeli.

- Że rosnąca przestępczość połączona z likwidowaniem policji będzie już wkrótce przyciągała do Polski turystów chyba tylko do otoczonych drutami "obozów turystycznych", jak to ma miejsce w wielu krajach Trzeciego Świata. Ba, tylko że tam klimat nieco inny.

- Że poza przeczytaniem jednego lub dwóch czasopism, w tym co najmniej jednego wydawanego jak na początku osiemnastego stulecia lub w warunkach samizdatu, nie warto się polskimi mediami przemęczać. Wszędzie to samo.

- Że poza tandetnym kopiowaniem obcych wzorów, nasza kultura, zarówno masowa jak wysoka, nie ma tej Europie niczego oryginalnego do zaoferowania. Lub się tego wstydzi.

- Że władza polityki zagranicznej nie uprawia, dzierżawiąc ją "mądrzejszym" i "mocniejszym". Tak jak zresztą całe, olbrzymie segmenty polityki wewnętrznej, z wyjaśnieniem śmierci Głowy Państwa włącznie.

- Że Polska ma twarz wymalowanej jak na bal u gubernatora dziwki, i jak ona wobec każdego, choćby tylko władczo wyglądającego, swój zad pręży. W dodatku alfons, który ją na te salony wysłał, próbuje wszystkich swoich klientów zrobić w konia.

- Że wreszcie na rubieżach Unii Europejskiej rośnie parakolonialny, dziwaczny i potencjalnie groźny twór, z którym już wkrótce nie będzie wiadomo co robić. A coś zrobić będzie trzeba.

Bo bądźmy poważni.

Propagandowy kit, lejący się z mediów, może i kupią najgłupsze z lemingów.

Ale ci wszyscy zagranicą, którzy się w związku z polską prezydencją zainteresują naszym krajem po raz pierwszy i na serio, szybko zobaczą to wszystko, o czym już napisałem. Reszta z interesujących się tylko potwierdzi swoją dotychczasową opinię.

Zaprawdę, w dłuższej niż wybory perspektywie dla Tuska lepiej by było, gdyby mu się ta prezydencja nie przydarzyła.